حجت‌الاسلام پناهیان:

چرا پیامبر اکرم(ص) فرموده است که هر موقع نام مرا شنیدید، واجب است که با صدای بلند بر من و اهل‌بیت من صلوات بفرستید؟ صلوات با صدای بلند فقط برای این نیست که چند متر آن طرف‌تر هم صدای ما را بشنوند. بلکه معنای سادۀ صلوات با صدای بلند این است که احترام ما به پیغمبر اسلام(ص) را همۀ اهل عالم ببینند و متوجه شوند.
ما باید روز به روز احترام پیغمبر خود را بالاتر ببریم و این‌قدر این احترام را بالا ببریم که احدی جرات نکند به ایشان بی‌احترامی کند. متاسفانه ما در این‌باره کم‌کاری‌ کرده‌ایم.
بیان سیره نورانی پیامبر اکرم(ص)، مؤثرتر از تمام استدلال‌های عقلی است که ما برای اثبات عقلانیت دین و وحدانیت پروردگار عالم داریم. نباید غرق مباحث نظری بشویم. مردم دنیا غالبا با فطرتشان زندگی می‌کنند. غرق مباحث و نقادی‌های فلسفی نشویم، تصور نکنیم تا وقتی شبهه‌های فیلسوف‌های ملحد را از سر راه بر نداریم مردم به پیامبران ایمان نمی‌آورند.
بسیاری از انسان‌ها به خاطر فطرت خداجو و حقیقت‌طلبی که دارند وقتی آنها را با نام و یاد و سیرۀ پیامبر اکرم(ص) مواجه کنیم، خواهند پذیرفت و حتی به استدلال عقلی هم نیاز ندارند. برای این انسان‌ها فقط کافی است که حقیقت را عرضه کنیم تا با آن آشنا شوند و بپذیرند.
در واقعیت تاریخ اسلام هم شما می‌بینید که اول مردم مکه پیامبر(ص) را دیدند و به او اعتماد پیدا کردند، بعداً از او دربارۀ خدا شنیدند و پذیرفتند. نه اینکه اول خدا را دیده باشند و بعد خدا به آنها گفته باشد حالا که به من معتقد شدید و توحید و عدالت مرا پذیرفتید، حالا بروید سراغ این پیامبر و به او ایمان بیاورید!
ما معتقدیم تمام ائمۀ در راه حفظ نام پیامبر(ص) مجاهدت کرده‌اند و مظلومیت‌ها را تحمل کرده‌اند. ما باید در پیروی از امامان معصوم جان خود فدای پیامبر اکرم(ص) کنیم. جهاد برای معرفی سیره و شخصیت نازنین پیامبر(ص) به جهان، و افزایش احترام ایشان در جهان، حداقل وظیفۀ ماست.