فرازی از دعای ابوحمزه ثمالی
بسم الله الرحمن الرحیم
وَالْحَمْدُللهِِ الَّذي اُناديهِ كُلَّما شِئْتُ لِحاجَتي وَاَخْلوُ بِهِ حَيثُ شِئْتُ
و ستايش خدايي را كه هرگاه براي حاجتي بخواهم او را ندا كنم و هر زمان بخواهم براي
لِسِرِّي بِغَيرِ شَفيـع فَيقْضي لي حاجَتي اَلْحَمْدُللهِِ الَّذيلا اَدْعُو غَيرَهُ
راز و نياز بدون واسطه با او خلوت كنم و او حاجتم را برآورد. ستايش خدايي را كه جز او
وَلَوْ دَعَوْتُ غَيرَهُ لَمْ يسْتَجِبْ لي دُعآئي وَالْحَمْدُللهِِ الَّذي لا اَرْجُو
كسي را نخوانم و اگرغير او ديگري را ميخواندم دعايم را مستجاب نميكرد و ستايش خدايي را كه بهجز او
غَيرَهُ وَلَوْ رَجَوْتُ غَيرَهُ لاََخْلَفَ رَجآئي وَالْحَمْدُ للهِِالَّذي وَكَلَني
اميد ندارم و اگر به غير او اميدي داشتم نااميدم ميكرد و ستايش خدايي را كه مرا به حضرت خود
اِلَيهِ فَاَكْرَمَني وَلَمْ يكِلْني اِلَي النّاسِ فَيهينُونيوَالْحَمْدُ للهِِ الَّذي
واگذار كرده و از اينرو به من اكرام كرده و به مردم واگذارم نكرده كه مرا خواركنند و ستايش خدايي را كه
تَحَبَّبَ اِلَي وَهُوَ غَنِي عَنّي وَالْحَمْدُ للهِِ الَّذييحْلُمُ عَنّي حَتّي كَاَ نّي
با من دوستي كند درصورتي كه از من بي نياز است و ستايش خدايي را كه نسبت به من بردباري كند تا به جايي كه
لا ذَنْبَ لي فَرَبّي اَحْمَدُ شَيء عِنْدي وَاَحَقُّ بِحَمْدي
گويا گناهي ندارم. پسپروردگار من عزیزترين چيزها است نزد من و به ستايش من سزاوارتر است.