حلم و بردباری از صفات بندگان خدای رحمان می باشد.

راغب می گوید:

الحلم ضبط النفس والطبع عن هیجان الغضب؛

حلم یعنی خود داری نمودن از برانگیخته شدن غضب و خشم.

در لزوم و اهمیت حلم، امیرالمؤمنین علیه السلام می فرمایند:

ان لم تکن حلیما فتحلم فانه قل من تشبه بقوم الا اوشک ان یکون منهم؛

اگر حلیم نیستی، خود را به حلم و بردباری بزن، زیرا کم است کسی که خود را شبیه قومی کند واز آنان به شمار نیاید.

از امام صادق علیه السلام نیز در اهمیت حلم و لزوم همراه کردن علم با حلم روایاتی رسیده است از جمله:

ما من جرعة یتجرعها العبد احب الی الله - عزوجل - من جرعة غیظ یتجرعها عند ترددهافی قلبه اما بصبر واما بحلم؛

هیچ جرعه ای بنده ننوشد که نزد خدای عزوجل محبوب تر باشد از جرعه خشمی که هنگام گردشش در دل بنوشد به وسیله صبر یا خویشتن داری.

المؤمن خلط عمله بالحلم؛

مؤمن رفتارش همراه با بردباری است.